Diepteonderzoeken
In dit onderdeel kijken we naar een aantal diepteonderzoeken van motorfietsongevallen.
Bij een diepteonderzoek kijkt een team van deskundigen van verschillende disciplines naar een groot aantal ongevallen. Ze gaan op de plek van het ongeval kijken en meten alles op. De bij het ongeval betrokken voertuigen worden nauwkeurig onderzocht. De bestuurders worden (als ze nog in leven zijn) geinterviewd en medische dossiers nageplozen. Er worden duizenden variabelen nagelopen.
Men streeft er naar alle oorzaken en factoren die een rol bij het ongeval speelden te benoemen en in te delen naar de mate waarin ze bijdroegen aan het ontstaan van het ongeval.
Het zal duidelijk zijn dat dit peperdure onderzoeken zijn. Daarom zijn er niet veel van gedaan. Het belangrijkste is wel het MAIDS onderzoek. Dit is het meest recente diepteonderzoek, verricht in Europa.
Het Hurt onderzoek is in de Verenigde Staten uitgevoerd, in 1978. Ondanks dat geldt het nog steeds als een van de belangrijkste diepteonderzoeken.
In het hierna volgende vind je ook nog dieptestudies van RIDER (2005, Frankrijk), Clarke (2004, Verenigd Koninkrijk), Haworth (1997, Australië), Vis (1995, Nederland), McLean (1979, Australië) en Kasantikul (2001, Thailand)